Muzykoterapia jest nieinwazyjnym oddziaływaniem terapeutycznym, mającym na celu poprawę funkcjonowania i jakości życia pacjenta. Muzyka pozwala wyrazić to, co czasem nie sposób wypowiedzieć słowami.
Muzykoterapia znajduje zastosowanie i może przynieść korzyści pacjentom w walce z:
- depresją
- zaburzeniami lękowymi
- nadmiernym stresem
- szumami usznymi
- apatią u osób w podeszłym wieku
- osłabioną koncentracją uwagi i pamięcią słuchową
W sesji muzykoterapeutycznej może uczestniczyć każdy. Nie są potrzebne żadne zdolności muzyczne, ani wcześniejsze przygotowanie. Jedyne przeciwwskazania dotyczą występowania u pacjenta epilepsji muzykogennej lub ostrych stanów psychotycznych.
Program muzykoterapeutyczny dobierany jest indywidualnie w zależności od potrzeb pacjenta.
Przykładowe działania podejmowane w czasie sesji muzykoterapeutycznej:
-
Improwizacja muzyczna
Aktywne tworzenie muzyki, gra na instrumentach takich jak: pianino, syntezator perkusyjny, marakasy, kastaniety, klawesy, tamburyn.
Aby uczestniczyć w improwizacji muzycznej, nie są potrzebne żadne muzyczne zdolności, ani wcześniejsze przygotowanie. Niemożliwe jest, aby zagrać „źle”, ponieważ podczas improwizacji nie ma reguł, które określałyby, co znaczy zagrać „dobrze”. Improwizacja często przyjmuje formę współimprowizacji z muzykoterapeutą. Wówczas pacjent i muzykoterapeuta razem tworzą muzykę.
Cel: Wyrażenie uczuć, emocji, uzewnętrznienie tego, co czasami trudno wypowiedzieć, uaktywnienie, kształtowanie pozytywnego obrazu siebie -
Relaksacja z wykorzystaniem muzyki
Cel: Przywrócenie spokoju i równowagi w funkcjonowaniu pacjenta -
Ćwiczenia rezonansu głosowego
Cel: Pośrednia stymulacja drogi słuchowej (w przypadku pacjentów z szumami usznymi tzw. aktywne maskowanie) -
Muzyczny trening słuchowy
Cel: Poprawa koncentracji i pamięci słuchowej.
