Badania diagnostyczne w zakresie audiologii pozwalają bardzo wcześnie i dokładnie wykryć wadę słuchu bez względu na wiek badanej osoby. Istnieją różnorodne metody badań słuchu w zależności od wieku, rodzaju ubytków czy stopnia niedosłuchu.
Badanie ABR to rodzaj nieinwazyjnego badania słuchu, które nie wymaga współpracy ze strony pacjenta. Badana jest droga, którą przebywa dźwięk, począwszy od ucha wewnętrznego do ośrodka słuchu w mózgu. Stosuje się je zarówno w badaniach przesiewowych jak i diagnostycznych. Pozwala wykryć uszkodzenia słuchu w obszarze ślimaka, nerwu słuchowego i pnia mózgu. Badanie trwa około godziny, wykonywane jest w pozycji leżącej, najczęściej podczas snu.
Tympanometria (audiometria impedancyjna) jest obiektywną, nieinwazyjną metodą badania ucha środkowego. Metoda ta polega na mierzeniu odbicia fali dźwiękowej od błony bębenkowej podczas zmiany ciśnienia w kanale słuchowym, a określa impedancję akustyczną ucha (sztywność błony bębenkowej).
Zarówno dla otolaryngologa jak i audiologa podstawą odpowiedniej diagnozy są badania diagnostyczne, polegające na dokładnym zbadaniu przegrody nosa, gardła, krtani oraz uszu przy użyciu najnowocześniejszych, dostępnych metod, sprzętu i aparatury medycznej.
*przy podejrzeniu uszkodzenia słuchu u niemowląt i małych dzieci-najczęściej
*przy podejrzeniu guza nerwu statyczno-słuchowego
*służy do monitorowania przebiegu wybranych operacji neurochirurgicznych
*diagnostyka stwardnienia rozsianego
Badanie wykonuje się w przypadku podejrzenia różnych rodzajów niedosłuchu w tym odbiorczy i przy złej drożności trąbki słuchowej oraz niedowładu nerwu twarzowego.
Niemowlęta przed badaniem muszą zostać zbadane przez specjalistów: pediatrę, otolaryngologa, neurologa oraz psychologa. Dorośli natomiast powinni mieć wykonywane badanie otolaryngologiczne fizykalne, subiektywne badanie słuchu, czyli badanie progowe tonalne, oraz testy nadprogowe, audiometrię słowną, jak również badanie narządu przedsionkowego. Lekarz może zlecić wizytę u neurologa oraz tomografię komputerową głowy.
Przed wykonaniem tympanometrii należy przejść badanie otolaryngologiczne. Do badań otolaryngologicznych należy ocena drożności trąbki słuchowej, a także subiektywne badania słuchu - audiometrię tonalną i audiometrię słowną czyli rozumienie mowy za pomocą testów słownych.
Na głowie pacjenta umieszczane zostają trzy elektrody (umieszcza je lekarz) - pierwsza na czole -elektroda aktywna, na wyrostku sutkowatym ucha osoby badanej - elektrodę uziemiającą, a na wyrostku sutkowatym ucha przeciwnego elektrodę odniesienia. Wszystkie elektrody połączone są z przedwzmacniaczem, który kolejno połączony jest ze wzmacniaczem, zespołem filtrów oraz słuchawkami i komputerem. Komputer rejestruje odpowiedzi, dokonując uśrednienia wartości potencjałów elektrycznych i zapisuje wyniki.
Badanie polega na wprowadzeniu do kanału słuchowego zewnętrznego sondy pomiarowej, która pozwala zmienić ciśnienie w zakresie od -400 do + 400 mm słupa wody. Do przewodu słuchowego lekarz wkłada ci zatyczkę uszczelniającą przewód, do której dochodzą przewody z aparatu tympanometrycznego. Zmiany ciśnienia powodują wychylenia błony bębęnkowej rejestrowane przez tympanometr, a następnie są obrazowane w postaci wykresów. Wynik przedstawiany jest w formie opisu.
Badanie jest bezbolesne.
Badany może odczuwać dyskomfort związany ze zmianami ciśnienia w przewodzie słuchowym, a takżą głośnością podawanego dźwięku.
