Przykurcz Dupuytrena jest chorobą tkanki łącznej, w której dochodzi do bliznowacenia w obrębie rozcięgna dłoniowego. Rozcięgno dłoniowe jest włóknistą strukturą rozciągającą się od podstawy dłoni w przedłużeniu mięśnia dłoniowego długiego w kierunku palców. Znajduje się ono pod skórą i tkanką podskórną. Chroni delikatne pęczki naczyniowo-nerwowe i mięśnie przed uciskiem. Przyczyna przykurczu Dupuytrena nie została jednoznacznie ustalona. Dużą rolę odgrywa tu przede wszystkim czynnik genetyczny. Choroba dotyczy częściej mężczyzn po 50 roku życia niż kobiet.

Do początkowych objawów należy tworzenie się podskórnych, wyczuwalnych guzków. Następnie dochodzi do przykurczu dłoniowego w postaci pasm biegnących do czwartego i piątego palca ręki. Pogłębianie się procesu doprowadza do silnego i stałego przykurczu zgięciowego utrudniającego wykonywanie ruchów ręki. Dodatkowo występują zaburzenia czucia i uczucie mrowienia, drętwienia lub zmian temperatury skóry.

Proponowany zabieg operacyjny

Leczenie polega na chirurgicznym wycięciu przerośniętych pasm, które zginają palce lub ich przecięciu. Rana jest zaszywana i zabezpieczana opatrunkiem z waty i bandaża elastycznego i w razie potrzeby szyną gipsową. Może wystąpić potrzeba drenowania rany pooperacyjnej. Pod skórę będzie wprowadzona rurka plastikowa, przez którą krew będzie wyciekała do plastikowej butelki. Operacja może być przeprowadzona w znieczuleniu odcinkowym, tzn. znieczulone będzie całe przedramię i dłoń lub w znieczuleniu ogólnym. Na czas operacji na chorą rękę założona będzie opaska uciskowa.

Po zabiegu

Rękę przez kilka dni można nosić na temblaku. Zmniejszy to obrzęk dłoni i ból. Leżąc należy ułożyć rękę na poduszce . Przez klika dni może być odczuwalny ból dłoni i drętwienia palców. Należy wtedy wziąć leki przeciwbólowe, zgodnie z posiadaną informacją o dawce leku i sposobie jego przyjmowania. Po operacji powinien ustąpić ból nocny dłoni. W pierwszej dobie po operacji opatrunek może być trochę przekrwiony. Zmiana opatrunku nastąpi w pierwszej lub drugiej dobie po operacji - czas i miejsce ustali lekarz operujący.

Od drugiego dnia po operacji należy zacząć ruszać palcami, na tyle, na ile pozwala opatrunek. Jest to bardzo ważne ze względu na to, aby nie doszło do sztywności palców i zapobiega to powstaniu obrzęku dłoni. Należy pamiętać również, aby ćwiczyć łokieć i bark. Do czasu zdjęcia szwów powinno starać się nie opuszczać dłoni w dzień i w nocy. Następnego dnia po zabiegu lub w dniu operacji pacjent wstaje z łóżka, porusza się samodzielnie i może być wypisany do domu. Szwy zdejmowane są po 10-14 dniach od zabiegu.